Over cirkels, keuze en stilte – Kristin Verellen
Het moment dat
we durven binnen
gaan in het donker
van de stilte
onder de stiltegaat in ons hart
het licht aan.
Kristin Verellen – 18 september 2018
Sinds 22 maart 2016 organiseren we Cirkels over gans het land, waarin mensen zichzelf en anderen kunnen ontmoeten over de verschillen heen. “Wij�? zijn de mensen van de vrijwillige burgerorganisatie We have the choice. “22 maart 2016�? is de dag dat ons land zwaar getroffen is door terroristische aanslagen en dat we met zijn allen op slag zijn ontwaakt uit een droom van onaantastbaarheid. Ja, het kan zo dicht bij huis gebeuren en zo onverwachts. Mijn geliefde Johan Van Steen en 34 anderen lieten er toen het leven bij. Velen verloren de illusie van veilig gescheiden te leven van de rest van de wereldconflicten.
Voor mij was het ook een echte wake-up call. In de verwarring, angst en wanhoop van de dagen en weken erna, zaten we in een spontane impuls elke avond met familie en vrienden bij elkaar om terug tot onszelf te komen. Een moment van stilstaan en stil worden en delen in een Cirkel begeleid door twee mensen. Dit was het begin van het vrijwillig burgerinitiatief Circles – We have the choice.
De naam We have the choice ontstond bij mij in de eerste weken na de aanslag toen ik me diep realiseerde dat ik me niet kon afsluiten van het gebeuren, dat ieder zijn rol had te spelen en dat wat ons ook overkomt, we eigenlijk altijd de keuze hebben hoe we hiermee omgaan. Op de eerste herdenking van de slachtoffers van de aanslagen op 22 mei 2016 verwoordde ik het zo:
We hebben de keuze
De keuze is eigenlijk simpel.
Of we stappen in de neerwaartse spiraal van geweld die geweld oproept.
Of  in de opwaartse spiraal van geweld die liefde ontketent.
Liefde die alles overstijgt.
Het volstaat ons te herinneren waar we vandaan komen en waar we terug naar
toe bewegen. Ons te ontdoen van alle vormen waarmee we ons identificeren.
En dan voelen we waar het eigenlijk om draait.
De aarde draait om z’n as.
Een mensenleven draait om de liefde.
Liefde die licht en schaduw omarmt.
Daar begint het, en daar houdt het op.
In een wereld waar verharding en polarisatie leiden tot een klimaat van vereenzaming, agressie en trauma, wil We have the choice met zijn Cirkels meebouwen aan een cultuur van inclusief, intercultureel, oordeelvrij samenzijn en dialoog.
Cirkels zijn een creatieve, helende vorm van een oud ritueel waarbij we terug met open hart kunnen contact maken met wat wezenlijk is. Met wat er binnen in ons omgaat en waar niet altijd meteen woorden voor zijn. Vanuit deze kwaliteit van samenzijn ervaren de aanwezigen terug hun grond, hun eigen grond en de grond die ze delen met de andere deelnemers. Pas als er grond is kan er nieuwe betekenis en veerkracht ontstaan. Een verbindend samenzijn in Cirkel kan lichtheid brengen in zwaarte, helderheid in verwarring, focus in verlorenheid, verbinding in isolatie, betekenis in zinloosheid, beweging in verstarring.
In een eerste periode na de aanslagen boden we vooral Cirkels aan voor zij die van dicht of ver geraakt worden door de aanslagen. In een tweede periode ontwikkelden we ons netwerk door Cirkels aan te bieden overal waar we gevraagd werden.
Sinds bijna een jaar hebben we beslist om ons nog meer te richten op kwetsbare doelgroepen, zoals jongeren in interculturele middens. Daarnaast zoeken we organisaties die partners willen zijn om ook bij hen intern Cirkels als open, rustgevende ontmoetingsplekken intern te introduceren en hiermee ook onze maatschappelijk relevante activiteiten te ondersteunen. Hiervoor bieden we Cirkels op maat aan en geven we ook opleidingen aan Cirkelbegeleiders.
Wat is nu de rol van stilte in die Cirkels ?
Om een kwalitatieve verbinding mogelijk te maken, is het essentieel eerst een veilige ruimte van vertrouwen te creëren.
Stilte is de sleutel tot deze ruimte. Stilte opent en sluit deze ruimte. Of een milde vorm van stilte. We verstillen vaak met muziek. Omdat stilte in z’n pure vorm de drukte in ons hoofd niet meteen tot rust brengt. Voor velen kan het onwennig of beangstigend zijn. Afwezigheid van geluid, zoals afwezigheid van adem. Het moment na elke uitademing. Hierin even langer vertoeven dan normaal vòòr de inademing vraagt moed. Soms helpt iets waar de geest aan kan vasthouden om zachtjes in stilte en rust te glijden.
Maar er is meer. Er is ook de stilte van het open oor en hart van de ander. Een filosoof zei: een mens leert zich kennen in de blik van de ander. Maar eigenlijk gaat het over diep gehoord worden. In de manier waarop een andere mens hem of haar volledig kan ontvangen, kan een mens terug een beetje heel worden. Letterlijk ook, zo krijgt een mens z’n waardigheid en integriteit terug. Er hoeft niets aan toegevoegd of veranderd te worden.
En dan is er de stille kracht van het lege midden. Mensen spreken niet naar elkaar, maar naar het lege midden. Dit is een belangrijke derde dimensie die lucht geeft, de dingen meer in perspectief zet en ieder zich meer thuis doet voelen op zijn eigen plek.
Ik zou willen eindigen met een gedicht van me dat ik publiceerde in het boek Waar blijf ik met dat licht van mij (Lannoo, 2018) met foto’s van Johan Van Steen. Je kan de vrijwilligerswerking van Circles – We have the choice hier steunen.Â
Heel
Je bent er niet
en dat is stilWat er niet
niet meer of
nog niet isIs het dat wat
ons sterkt om
te blijven bijten
in het levenIs het dat wat
ons verzoent om
de laatste adem
aan de dood
te gevenHunker naar
heel zijn
vol ledig
stil
Je kan vrij deelnemen aan een Cirkel van We have the choice in het kader van Silence for Peace. Deze gaat door bij vluchtelingenwerking De Tinten, Nederpolder 6 in Gent op zaterdag 27 oktober 2018 om 11u. Inschrijven is niet nodig.
Els Buyle
24 maart 2019 at 15:34Hallo,
Ik zou het fijn vinden om kennis te maken met jullie initiatief.
Ergens voel ik me ook aangesproken als I.V.-therapeut in wording.
Hartelijk,
Els
Sven Staes
19 mei 2019 at 04:38Kristin, bedankt om (eerlijk) de delen, de essentie van jouw zijn.
Als ik U zie dan herkin ik mij zelf; niet als persoon, maar wat U zelven bent.
Want de Minne is al….
Dit is voor jou Kristin:
Zelf als je je zelf terug vind als Liefde zoek je nog altijd naar je zelf. Want dat ‘zelf’; dat is de Liefde.
Dankjewel want zelfs al zijn hier als één, toch voel ik mij soms toch zo verdomd alleen.
En dan ben ik blij dat ik jou in mij herken.
Met Liefde,
Sven